Er lijkt sprake te zijn van een plotselinge opleving van de belangstelling voor de Nederlandse antieke schilderkunst. Het is niet duidelijk of dit wordt veroorzaakt door de recente renaissance van de 19e-eeuwse schilderkunst, of dat het komt door de hernieuwde aandacht voor onze geschiedenis en ons erfgoed in het algemeen. Wat de reden ook mag zijn, er zijn veel mensen die meer willen leren over dit fascinerende kunstgebied, dat voortdurend in ontwikkeling is. De Nederlandse antieke schilderkunst was populair van ongeveer 1600 tot ongeveer 1850. De oude meesters waren getalenteerde schilders die prachtige en realistische afbeeldingen maakten die hun tijd en plaats weerspiegelden, evenals hun persoonlijke kenmerken. Als je echter gewoon op zoek bent naar een schildersbedrijf bij Amersfoort wat gewoon je huis of muur netjes schildert, kijk dan eens op onze partnerblog!
Wat is Nederlandse Antieke Schilderij?
Nederlandse antieke schilderkunst is de kunst van de Lage Landen (het huidige Nederland en Vlaanderen), van het midden van de 15e eeuw tot het begin van de 19e eeuw. Nederlandse schilders stonden in hun tijd bekend om hun gedetailleerde, nauwkeurige afbeeldingen van het dagelijks leven en hun behandeling van religieuze en mythologische onderwerpen. De Nederlanders behoorden ook tot de eersten die uitgebreid gebruik maakten van het pas uitgevonden medium olieverf.
Geschiedenis van de Nederlandse Antieke Schilderkunst
Er was nooit een tijd dat Nederlandse schilders geen kunst produceerden, maar de Nederlandse renaissance van de late 16e eeuw en de vroege 17e eeuw wordt vaak gezien als een gouden eeuw. In deze periode richtten veel schilders uit de noordelijke provincies van Nederland hun aandacht op de stad Amsterdam, waar de regering en veel rijke burgers een grote belangstelling voor kunst hadden. De kunstenaars die in Amsterdam succesvol waren, konden met hun werk zowel hun brood verdienen als bekendheid verwerven. Tot de bekendste Nederlandse schilders uit de Gouden Eeuw behoren Jan van Goyen, Emanuel de Witte, Paulus Potter, Johannes Lingelbach en Herman Willemen.
Technieken gebruikt in de Nederlandse Antieke Schilderkunst
Nederlandse schilders gebruikten vaak olieverf gemengd met eiwit als medium. Ze brachten verf aan in bruin- en grijstinten, waardoor een onderschildering ontstond die een driedimensionale wereld suggereerde. Veel schilderijen bevatten ook een gele onderschildering om het licht van de zon te suggereren. De meest gebruikte schildertechniek was het gebruik van verticale lijnen om een tweedimensionaal beeld te creëren waarop kunstenaars de illusie van diepte toevoegden. Kunstenaars gebruikten ook een techniek genaamd glaceren, waarbij lagen transparante verf over elkaar heen werden geschilderd tot het uiteindelijke beeld zichtbaar werd.
Conclusie
De Nederlandse schilderkunst is een van de oudste schilderstijlen ter wereld, en heeft veel belangrijke overeenkomsten met de Italiaanse schilderkunst, maar ook enkele verschillen. De Nederlandse schilderkunst is ook nauw verwant aan de Vlaamse schilderkunst, die tijdens de Gouden Eeuw in Antwerpen en Brussel populair werd. Net als zijn Europese tegenhangers ontwikkelde ook de Nederlandse schilderkunst zich als een vaardigheid die afhankelijk was van een goed opgeleide, rijke elite die toegang had tot kunstopleidingen en kunstonderwijs.